ژان پیاژه فرایند مدرنیزاسیون را به طور کلی متشکل از سه مرحله می داند:
"ابتدایی" ؛ "دینی-متافیزیکی" ؛و"مدرن".
در جوامع ابتدایی، فرهنگ و امر اجتماعی هنوز نامتمایزند. دین و مناسک آن جزء لاینفک امر اجتماعی هستند و مقدس در بطن نامقدس حضور دارد. نقش جادوگر نیز به ابهام تمایز میان این جهانی و آن جهانی دامن می زند. و نهایتاً اینکه وظایف روحانیون هنوز تفکیکی و تخصصی نشده است.(قرون وسطی)
در مرحله دوم یعنی در مرحله دینی- متافیزیکی، مدرنیزاسیون موجب تمایز یافتن امر فرهنگی از اجتماعی و مقدس از نامقدس می شود. تمایز یابی امر روحانی از امر اجتماعی در مسیحیت ریشه ای تر از ادیان شرقی است و همین جاست که ظاهراً فرایند مدرنیزاسیون قوت بیشتری داشته است.
گامهای بعدی فرآیند مدرنیزاسیون در این خط سیر، خود مختار شدن فرهنگ دنیوی و استقلال آن از فرهنگ دینی در دوره ی رنسانس است. پیش فرض این مرحله، جدایی امر فرهنگی از حوزه ی امر اجتماعی و نیز جدایی فرهنگ دنیوی از فرهنگ دینی است.(رنسانس)
پرواضح است که جامعه ی امروزما در کدام مرحله قرار گرفته است.
در عصری که جهان در حال گذار از مدرنیسم و حرکت به سوی پست مدرنیسم است، ما هنوز درگیر ابتدایی ترین مراحل تکامل اجتماعی هستیم. با این قیاس اگر با همین سرعت به جلو- و بعضاً گاهی به عقب برگردیم-، پیش بینی می شود تا هفتصد سال آینده بتوانیم به مرحله ی مدرنیسم نائل شویم. انشاءالله تعالی
کلمات کلیدی:
